Ronnie “Rides the Tiger” Dio is stokoud. Dat weet iedereen die een plaat van het Black Sabbath uit het Dio-tijdperk in huis heeft. Nog beter besef je het wanneer je zijn aandeel in de oer-rock van Rainbow kent. Laat staan wanneer je de pre-hardrock sound van Elf wel een gehoord hebt. Maar klik op play en je beseft: Ronnie James Dio is echt heel oud, en speelde in 1959 in een bandje genaamd Ronnie and the Red Caps. Degene die de hippe promo pic uit dit Youtube filmpje op een t-shirt laat drukken en deze aantrekt op 2 december is een held en krijgt van mij een biertje. (gevonden op Metalsucks)
Categorie: "Audio"
Het goede nieuws is: Baroness komt met een nieuwe schijf
Het is niet louter deprimerend nieuws wat de klok slaat. Het zeer geniale “Red Album” van het heers-schap Baroness krijgt dit jaar een vervolg in de vorm van een “Blue Record”. Al te veel details kan ik je nog niet geven, maar neem maar gewoon aan dat dit een “jaarlijstje kandidaat” pur sang zal worden. Tenminste, als de blauwe plaat ook maar in de buurt komt van het eerder vermelde menstruale epos uit 2007. De artwork is in elk geval wederom oogverblindend en smeekt om een T-shirt. Plaatje ligt in oktober in de winkelsch. Wil je een widget? Nee? Nou jammer, hier heb je er toch een.
Slayer striemt een nieuwe meezinger
Henry Rollins omschrijft het fenomeen Slayer treffender dan wie dan ook: “het is alsof die gasten tussen hun verschillende albums ingevroren worden”. En zo is het maar net. Sinds hun oprichting (zo ergens tijdens de industrieele revolutie) is de band onverminderd dom, lomp en fucking vet. Luister zelf maar naar de nieuwe single ‘Hate Worldwide’. Da’s Slayer zoals Slayer hoort te zijn. Doorhakkend, afblaffend en met in het midden een keurige solo die compleet van kut op Dirk slaat. Let ook op de tekst: “spread a little hate, worldwide”. Als je daar niet vrolijk van wordt ben je waarschijnlijk fan van dEUS. Het smaakt naar meer, en dat is een behoefte die ergens aan het einde van de zomer bevredigd wordt, wanneer het nieuwe album ‘World Painted Blood’ (wie heeft die titel bedacht trouwens? Een of andere Tjech?) pontificaal in de etalage van de staalhandel te vinden is.
De zon schijnt, het is lente, tijd voor wat striemende Isis
Heerlijk! De zon schijnt, de meisjes dragen rokjes, de eerste sexdates schieten als paddestoelen uit de grond. Het is, kortom, lente. Wat is er fijner dan op een mooie dag als deze een traag, log en licht deprimerend album op te zetten? Eh, ja. Veel natuurlijk. Toch vraagt Metal.Blog even uw aandacht voor het volgende: Isis komt volgende week met hun nieuwe schijf op de proppen, te weten ‘Wavering Radiant’; een verzameling van zeven gezellige liedjes die ongeveer klinken als het tegenovergestelde van de lente. Op eerste gehoor is het niet hun meest indrukwekkende album; de sludge meesters hebben in hun verleden wel eens meeslepender werk opgenomen. Neemt niet weg dat het geheel prima klinkt; wellicht mede te danken aan producer Joe Baressi (Tool, Queens of the Stone Age)? Enfin, Isis platen zijn niet bepaald makkelijk te verteren, dus laat het even inwerken. Checken kan hier!
Striemend – Black Heaven & Sabbath Hell
Looks like Sabbath.. Smells like Sabbath.. en verdomd: SOUNDS like Sabbath! De verse Heaven & Hell plaat ‘The Devil You Know’ is gewoon Black Sabbath, op meerdere fronten. Naast dat de band bestaat uit de line-up Dio-Iommi-Butler-Appice – bekend van de klassieke Sabbath plaat ‘Mob Rules’ – is het nieuwe album ongelofelijk trouw aan het klassieke Sabbath geluid. Vanaf de openingsriff van ‘Atom & Evil’ tot de uitstervende tonen aan het einde van ‘Breaking into Heaven’ is het de jaren ’70 all over again. Sterker nog: ‘The Devil You Know’ klinkt méér Sabbathiaans dan ‘Mob Rules’ in termen van traagheid en sfeer. Is het briljant? Mwoah. Is het een goed plaatje? Dat wel. Het is gewoon Black Sabbath. Check zelf hier.
Albumhoes is geshopt door de mannen van black-sabbath.com
Da’s waar ja, Henk Westbroek is een metalhead
Voor de jongere kijkertjes wellicht schokkend nieuws, voor de meer doorleefde Metalhead die zich een weg door de jaren ’90 heeft geheadbangd gesneden koek: Henk Westbroek is heel erg metal. Hoe irritant je de man ook mag vinden, en hoe ernstig de littekens die hij met zijn muziek bij jou aanbracht ook mogen zijn: Henk Westbroek is een stiekeme man van staal. Hij was het die in de jaren ’90 Sepultura aan het grote Radio 3 publiek liet horen, nadat een collega DJ hun microhitje Roots afzeek tijdens de Top 40. Oom Henk was het er niet mee eens, en als protest draaide hij de Braziliaanse metalkraker dagelijks in zijn programma. Tijdens de lunch. Ik bedoel; hoe geniaal is dat? Waar is die tijd gebleven? Etc? Etc? Maar nog meer was Westbroek ooit de stem van ‘Vara’s Vuurwerk’, het enige metalprogramma op de Nederlandse radio, dat veel dertigplussers met warme gevoelens herinneren. Als je in het stenen tijdperk dat pre-internet heette nieuwe bands wilde horen was je aangewezen op Westbroek. Menig metalhead had dan ook meerdere zelf opgenomen Vara’s Vuurwerk casettebandjes thuis staan. En voor de inwoners van de regio Baarn (de zes metalheads die daar wonen om precies te zijn) is er reden tot een kleine deja vu. Westbroek gaat namelijk weer een metalshow presenteren op Baarn FM, het lokale station van dit miljoenendorp. Het programma heet ‘Rock the Block‘, en Henk fungeert als invaller, maar toch een fijn stukje nostalgie voor wie van mening is dat een nasale radiostem en deathmetal bij elkaar horen. Wie echter in de bewoonde wereld woont kan het vanaf 21 april elke dinsdag van 22.00 tot 00.00 op dit adres beluisteren.
Striemend: War From a Harlot’s Mouth
Bandnamen worden met de jaren steeds creatiever. Met name in de wereld van extreme deathmetal (en zijn vele varianten) probeert men de naam zo lang en belachelijk mogelijk te maken. Neem War From a Harlot’s Mouth (vrij vertaald: oorlog uit een hoerensmoel). Naast een geinige bandnaam vooral een fijn clubje muzikanten die met een cocktail van grindcore, mathcore en deathmetal de term ‘lastig verteerbaar’ hoog in het vaandel dragen. Het tweede album van de band is er eentje met nauwelijks rustpunten, volgepropt met tempowisselingen en rare (jazzy) vonsten. Een frisse verassing voor de liefhebber, deze Duitsers, een onuitstaanbare bak herrie voor de meesten onder ons. ‘In Shoals‘ heet het schijfje, en het is nu te horen op Myspace, de 28e komt het uit. Hier een clipje (uiteraard opgenomen in een schuur), de band live zien kan op de fraaie Thrash & Burn Tour met collega’s Arsonists Get All The Girls, Success Will Write Apocalypse Across the Sky en de minder karakters in beslag nemende Bleeding Through en Darkest Hour.
Striemend: Iwrestledabearonce geeft voorproefje van schuimbeksessie
Heb jij eindelijk enig begrip verworven voor jouw liefde voor metal? Zijn er al mensen in je directe omgeving die zeggen: ‘weet je, ik vind het zelf kutherrie, maar ik zie wel waarom je dit goed vind’? Wil je daar acuut een einde aan maken? Laat mij je in dat geval nog een vraag stellen: heb je dat tuig al eens naar Iwrestledabearonce laten luisteren? Ik denk dat die band wel the trick doet. Dat onbegrijpelijke clubje gekken die een mix maken van een veelvoud aan genres en dit ombouwen tot een ondoordringbare Dillinger Escape Plan achtige geluidsmuur, aangevuld met puberale humor, omringd door een imago van strakke T-shirts en zuurstokkleuren is ideaal voor het creëren van onbegrip. En dan moet het debuutalbum nog uitkomen. De voortekenen zijn goed: Alles van de extreem lelijke hoes tot aan het eerste geopenbaarde nummer op Myspace is aanleiding tot vreemde blikken en abrupt afbreken van vriendschappen. In de tussentijd weet je wel beter; Iwrestledabearonce is gewoon vét, die herrie zit reteknap in elkaar en is in al haar hysterische geschiftheid nog aanstekelijk ook. Het debuutalbum komt in juni uit. Hier wat ouder werk (cult hit alert). Houd deze heren en dame in de gaten: deze band is een frisse wind in een te serieus metal landschap.
Hacride striemt nieuwe track.. Ho-ly-shit
Frankrijk is het onverwachte metalland. Als je eenmaal begint met graven in de metalscene van het land kom je het ene juweeltje na het andere tegen, Hacride is voor ondergetekende sinds vorig jaar absoluut één van die bands. De proggende metallers zette in 2007 zichzelf al onvergetelijk op de kaart met de kraker ‘Amoeba’, waarin logge, lompe riffs zich zalig vermengde met een keur aan invloeden (van hardcore tot en met bizarre Flamenco achtige muziek). Eind deze maand moet de nieuwe schijf getiteld ‘Lazarus‘ uitkomen op Listenable Records (die Franse platenmaatschappij waar ‘het’ gebeurt de laatste jaren als het op vernieuwing aankomt). De artwork: prachtig. Een nummer van het nieuwe album staat op Myspace en in zeer de moeite. Negen minuut zevenentwintig seconden lang. In één vies woord: episch. ‘My Enemy‘ heet het kleine meesterwerk, staat nu op Myspace. Click, check, speakers danwel koptelefoon hard. Fans van The Ocean, Gojira, Burst en Cult of Luna kennen het al waarschijnlijk, de rest let op: Hacride gaat het definitief máken in 2009. En dat baseer ik helemaal nergens op. Check nou.
Striemend! De nieuwe Candlemass
Normaal gesproken kan je bij bands die het decennia lang volhouden spreken van ‘een dieseltje’, en hoezeer ik ook van cliché’s houd gaat deze voor Candlemass niet op. Want Dieseltjes komen immers op gang, waar de Zweedse doomlegendes na al die jaren nog steeds zo traag als iets zijn. En zo hoort het! De tiende full length schijf al weer, en als we diverse recensies moeten geloven is ‘Death Magic Doom’ wederom een meesterwerk. Of dat echt zo is – zou gek zijn als het een kutplaat is daar niet van – kan je nou checken op Myspace, waar het hele schijfje striemend te horen is. Vanaf volgende week in de schappen van allerhande staalhandels.