De varkensachtige grunt, de lawaaiige drums, de lompe gitaarrifs en de botte sound, ze zijn allemaal weer netjes vertegenwoordigd op de nieuweling van deze grindcore legende.
Het tempo ligt lekker hoog en zanger Barney haalt vooral zijn maniakale krijs er vaak bij. De band klinkt zo ongedwongen als altijd, maar lijkt (over de laatste albums gezien) meer en meer op dreef te komen. En dan te bedenken dat de band al twee decennia op grote hoogte staat. Door bijdrages van The Gathering’s Anneke van Giersbergen heeft dit album ook een Nederlands tintje. De zangeres is met bezwerende spraak- en zangstukken te horen tijdens Weltschmerz en In Difference. Verder niets dan lompheid. Dit album kan weer blind aangeschaft worden.
En dat is het mooie aan Napalm Death, niet van dat benauwde maar gewoon flink erop. Daar kunnen veel bands met hun poppy refreintjes nog wat van leren.
(Eerder verschenen in Platomania)
Lees ook:Word jij de nieuwe zanger(es) van The Gathering?
Lees ook:Sondern Angebot: The Gathering!
Lees ook:Anneke spreekt
Lees ook:De waslijst van Ayreon
Lees ook:Testament wederom op de planken en in de studio met topdrummer