De laatste albums lieten een wat experimentelere kant van deze strakke death metal band horen. De vorige release klonk helaas mechanisch en soms zelfs gekunsteld, maar Impressions In Blood heeft weer een supervette sound.
Daarbij komt dat meerdere nummers zijn voorzien van stijlvolle strijkarrangementen. In eerste instantie denk je dat dat afbreuk doet aan de muziek van deze ramband, maar niets is minder waar. De band houdt vast aan de oude formule hoge snelheidsdrums met eenvoudige, doeltreffende gitaarrifs en geeft de nummers met de strijkarrangementen net wat meer diepgang. Het doet bij vlagen denken aan een geslaagde death metal variant van Dimmu Borgir. Dit album kan zich meten met sterke eerdere albums als Black To The Blind en Lithany, maar laat ook goede nieuwe ontwikkelingen horen.
Vader lijkt een manier te hebben gevonden om haar eigen sound op te leuken met wat ‘modernere’ klanken. Veel bands lijken het ook niet meer te halen met alleen rammende drums en snel gitaarwerk. Herhalingsoefeningen zijn aan de orde van de dag. Hoe zou dat toch komen? Hebben de bands het heilige vuur niet meer, of zit er gewoon niet zoveel rek in death metal?
(Eerste deel verschenen in Platomania)
Lees ook:Fu Manchu – We Must Obey
Lees ook:Vomitory – Terrorize Brutalize Sodomize
Lees ook:The Absence – Riders Of The Plague
Lees ook:Job For A Cowboy – Genesis
Lees ook:Suffocation – Suffocation