Heerlijk! ‘Death Magnetic' is nu al een plaat die je verafschuwd of vriendelijk verwelkomt. De terugkeer naar het oude geluid – al is dat niet echt vast te pinnen op één specifieke periode uit de Metallica-catalogus – heeft metalhoofden wereldwijd aan het zeuren of ophemelen gezet. "Fake!" roept de één, "fucking best Metallica stuff in years", schreeuwt de ander. Het zijn altijd de interessantste albums: die schijfjes waarvan je op den duur de discussie moet staken door te zeggen: "hier komen we niet uit." Zoals beloofd heeft Metallica.com maandag avond lokale tijd – voor ons dus afgelopen nacht – een nieuwe studiotrack online gezet, en het is er een die we al kenden: ‘Cyanide', die we ook al van diverse live-opnames op Youtube hoorden.
Waar Metallica-fans en haters het massaal over eens zijn wereldwijd is de erbarmelijke geluidskwaliteit van de gestreamde voorproefjes van ‘Death Magnetic.' ‘Cyanide' is weer van dat zelfde laken een pak, en klinkt zoals de allereerste mp3tjes die je van Napster downloadde jaren terug. Was het trouwens niet Lars Ulrich die Napster kapot wilde hebben, met als een van de motivaties dat "onze muziek klinkt zo slecht als download"? Enfin.
Luister de studio-opname van ‘Cyanide' hier.
Het klinkt – gebaseerd op wat we gehoord hebben in de 30-seconden previews en de volledig gestreamde tracks – het meest als een van ‘Load' of ‘ReLoad' afkomstig nummer. Het tempo ligt redelijk laag en het is meer rock-georiënteerd. Wat mij erg bevalt – so sue me – is dat het aanstekelijk is en een refrein heeft dat live – na te veel bier - door ondergetekende op genante wijze vals meegeschreeuwd gaat worden: "Suicide! I've already died! You're the funeral I've been waiting for! Cyanide! Living dead inside! Break this empty shell for ever more!" Lekker grimmig, en het betekent waarschijnlijk ook nog eens geen bal. Hier is geen Dr. Phil aan te pas gekomen, het klinkt voornamelijk vet.
Mijn probleem met ‘Cyanide' is er eentje die ik ook al bij ‘The Day that Never Comes' en ‘My Apocalypse' tegenkwam: de overgangen tussen verschillende passages is bij vlagen rommelig (en dan bedoel ik tijdcode 4:50). Bovendien vind ik de solo van 4:30 vreselijk. Hij slaat nergens op, en klinkt gewoon lelijk. En die drums, tja. Daar is nu wel genoeg over gezegd.
Vreemd. De grootste en rijkste metalband op aarde levert een product af dat enerzijds heel vrolijk stemt maar aan de andere kant gewoon niet af klinkt. Dat laatste zou eigenlijk onvergeeflijk moeten zijn, maar ‘Death Magnetic' is voor veel Metallica-fans als een oude vriend die terugkomt van een hele lange wereldreis. Load, reLoad en St. Anger waren ansichtkaartjes van verre oorden waar die fan helemaal niet naar toe wil. ‘Death Magnetic' is het ‘welkom terug feestje.' Het duurt misschien nog wel even tot die oude vriend zichzelf weer is, als dat al gebeurt. (Uit je nek kletsen is ook een kunst).
Als het goed is volgt er nog één complete studio-track volgende week maandag, en als die week voorbij is, ligt ‘Death Magnetic' dan eindelijk in de winkels.
Lees ook:‘Death Magnetic’ in vijf minuten
Lees ook:Weer een nieuw Metallica-nummer: My Apocalypse
Lees ook:Nederlandse primeur: Nieuwe Metallica single
Lees ook:Metallica snoeit nu al eigen materiaal?
Lees ook:Death Magnetic: stop met zeuren, dit heet een comeback